手机浏览器扫描二维码访问
&esp;&esp;南月遥上初中后,在家的时间越来越少,很自然就避开了和家里那个弟弟的接触。
&esp;&esp;每次回家看到小男孩“啪嗒”掉着眼泪说想她了,迈着两条短腿朝她走过来要她抱的时候,南月遥都忍不住对他心软。
&esp;&esp;但是当面心软,抱起来好好地哄过他之后,转头她就会去学校里面待上更久。
&esp;&esp;学校里的课都上完了,她还会继续去外面参与其他的兴趣小组,一方面是探索一下这个世界,另一方面也在为将来申请国外的学校做准备。
&esp;&esp;南月遥小学的时候连跳了叁级,初中的课程对她来说也没有什么难度,完成得非常&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;&esp;轻松,学校老师送她去竞赛,她也取得了不错的成绩。
&esp;&esp;后来她进了国际学校,开始学习上辈子没有过多接触的课程,几乎完全将注意力放到了将来出国的事情上面。
&esp;&esp;十四岁那年,她已经成为了真正意义上的“别人家的孩子”,自己的主意很正,各方面都极为出色,品学兼优。
&esp;&esp;而与此同时,南月遥也发现了另一件事情。
&esp;&esp;爸爸开始频繁的去起了棋院。
&esp;&esp;像是有了某种预感,她跟着一起去了几次,结果就发现坐在他对面的女人总是谭雾。
&esp;&esp;南月遥并不希望爸爸做对不起家庭的事情,因为这样南盛桐未来很可能会有一个不完整的家。
&esp;&esp;后来她就开始故意提出要跟着爸爸一起去棋院。
&esp;&esp;本来只是想看看这两人到底发展到了哪一步,但他们似乎真的清清白白,平时相处知节有礼,谭雾在面对爸爸的时候,表现得不卑不亢。
&esp;&esp;谭雾说她平时没有想很多事,就只有一个,她要好好下棋。
&esp;&esp;但是她对这位资助她的先生的家庭也并不是没有一点好奇心,每当南月遥和她产生了对话时,她总是会拐弯抹角把话问到她的妈妈身上去。
&esp;&esp;她似乎很想知道徐结的事情,想知道她的家庭背景、成长过程、学习经历、工作环境、个人能力。
&esp;&esp;每当南月遥对她透露出一些之后,她又会露出一种艳羡和自卑的情绪来,就像是如果她也能有那么好的原生家庭和成长环境,她或许也不会是现在这个模样。
&esp;&esp;南月遥并不知道要如何劝她或者安慰她,因为谭雾现在的成绩确实并不出彩,就算她已经是职业棋手,但平时在赛场上也永远都是输多赢少。
&esp;&esp;绝大多数人一生都活得非常普通其实才是现实,就算是现在的南月遥,也是带着记忆重生了一次才能有现在的成绩。
&esp;&esp;最早的时候,为了达到妈妈那样的要求,她有很多次都受不了折磨,甚至到了浑浑噩噩想死的地步。
被骗爱后,总裁她退婚了 我好像不是世外高人 快穿之阎王饶命 渣A穿书成恋爱脑后决定创飞所有人 星际第一保护精灵 穿成女帝后放飞自我 孤寡仙尊家的猫猫不见了 朕不想死[穿书] 师姐她狠如蛇蝎[重生] 听说我是顶流大花的渣A 王爷他重生后独宠白月光 相亲当天错选星际最强Alpha后 机甲大佬再就业 人类最强就不用哄崽了吗 不要清醒 大院作精万人迷 潮湿雪夜 被恶龙们饲养了 所有毛茸茸都爱我 捡到一只星际A
关于为妈报仇,四个幼崽炸翻渣爹全家萌娃现言霸总甜宠团宠多年前他出意外,差点成了植物人,季老爷子给他算了一卦,命中需要可以克得住他的人,才可保住健康的身体,就这样她成了他的妻子,三年独守空房,本以为她尽心尽力的照顾他,可以捂热他的心,谁知三年后他的白月光回来,最终她们还是以离婚收场,偏偏在离婚的头一天,改变了两人的最终轨道。离婚后她带着悲伤出国,却不曾想怀了前夫的四个活宝。五年后,她带着四个幼崽回来,前夫跪求复合。四个幼崽说,渣爹想和妈咪复合,还得过我们这一关。...
...
...
全能顶级特工一睁眼,就发现自己穿成冤种女配?呵!那这个世界毁灭吧!她凤灵韵,只当大女主!丞相渣爹逼她嫁人?掰断他手指,踹他三丈远!白莲花女主故意来犯贱?拳打脚踢骂哭她!残疾男主来为女主报仇?那就让他变成真残疾!黑心祖母和亲娘舅霸占她娘钱财不还?那她就挖祖坟,谁也别好过!小剧场朝堂上下苦太子妃久矣!因为被太子妃...
他叫郁墨夜,大齐四王爷,在外为质二十载。一夕返朝,一场惊变,他和另一个女子的命运彻底被改写。...
魂穿异界,获无敌杀戮系统,任何功法武技,秒学秒会,各种极品丹药,信手拈来,系统在手,天下我有!无敌杀戮系统,带你装逼带你飞,帮你抱得美人归。...